هوش مصنوعی (AI) بر خلاف هوش طبیعی انسان ها و حیوانات، هوشی است که توسط ماشین ها طراحی شده است. امروزه فناوری به گونه ای پیشرفت کرده است که تمامی عرصه های زندگی اجتماعی بشر را تحت پوشش قرار داده است و حوزه تعلیم و تربیت نیز از این قاعده مستثنی نیست. هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که سازمان‌های آموزشی را با افزایش فرآیندهای آموزشی و یادگیری، ساده‌سازی وظایف اداری و شخصی‌سازی آموزش برای دانش‌آموزان متحول کند. برخی از کاربردهای کلیدی هوش مصنوعی در سازمان‌های آموزشی شامل یادگیری شخصی، سیستم‌های آموزشی هوشمند، اتوماسیون وظایف اداری، تجزیه و تحلیل پیش‌بینی‌کننده و دستیاران مجازی برای معلمان و دانش‌آموزان است. با این حال، چالش‌های متعددی در ارتباط با پیاده‌سازی هوش مصنوعی در سازمان‌های آموزشی وجود دارد، مانند نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی، تفاوت‌ها و بی عدالتی در دسترسی، عدم اعتماد به فناوری و ملاحظات اخلاقی. در حالی که فرصت‌های قابل توجهی برای گنجاندن هوش مصنوعی در سازمان‌های آموزشی وجود دارد، بررسی دقیق کاربردهای آن و پرداختن به چالش‌های موجود در آن‌ها بسیار مهم است. یک رویکرد متفکرانه که ملاحظات اخلاقی، مقررات حفظ حریم خصوصی و مسائل برابری را در نظر می‌گیرد در به حداکثر رساندن مزایای این فناوری تحول‌آفرین و در عین حال به حداقل رساندن جنبه‌های منفی بالقوه ضروری است. در این مطالعه مروری، به بررسی هوش مصنوعی و نقش آن در سیستم‌های آموزشی پرداخته‌شده و به دنبال آن چالش‌های هوش مصنوعی در آموزش، از منظرهای مختلف بررسی می‌شود.
