یکی از اصول پذیرفته شده در بین فلاسفه اصل حرکت است. آنها بر این عقیـده انـدکه جهان سراسر در حرکت اسـت و حرکـت انـسان عبـارت اسـت از تغییـر و تحـول و سـیرتدریجی هر موجود برای رساندن قوای ذخیره شده در خود به فعلیـت. از ایـن رو بایـد بـرای کلیه اقشار جامعه امکانات لازم برای سیر و پیشرفت فراهم باشد . افراد معلول و جانبـاز نیـز ازاین اصل مستثنی نیستند و محیط شهری باید به گونه ای طراحی و مناسب سازی گـردد تـا بتوانند از کلیه امکانات آن بهره گیرند. شبکه معابر در هر شهر، عامل ارتباطی کلیه فضاهای شهری است کـه بـا مناسـب سـازی آن برای فرد معلول، بسیاری از مشکلات این قشر از جامعه حل می شود. برای دستیابی به روش مناسب سازی، در ابتدا مشکلات شبکه معـابر پیـاده و شـبکه ارتبـاطی پیـاده و سـواره بـرای معلولین و جانبازان در محله مورد بررسی، در دو بخش خصوصیات فیزیکی و موانع شناسـایی می شود. مشکلات به تفکیـک در مـورد معـابر درجـه یـک و دو و سـه ارائـه شـده و سـپس راهکارهایی در دو بخش بهسازی و نوسازی به صورت ضوابط و توصیه ها در دو فاز اجرایی ارائه می گردد. در مبحث خصوصیات فیزیکی سطح، عرض، جنس و شیب طولی و عرضی و در مبحث موانع فیزیکی موانع موقت و موانع دائم بررسی می گردند.
