حدیث طوافی

آفلاتوکسین یکی از مهمترین سموم قارچی است که می تواند سلامتی انسان و حیوانات را به خطر بیاندازد. این متابولیت ثانویه به عنوان یک سم قوی، سرطان زا و عامل تضعیف کننده ی سیستم ایمنی شناسایی شده است سم آفلاتوکسین در بسیاری از مواد غذایی با منشاء حیوانی و گیاهی و مغز دانه های خوراکی نظیر پسته و ذرت، پنبه دانه و برنج یافت شده است. در میان بخش های مختلف کشاورزی، صنعت طیور بیشترین ضرر را در مقایسه با سایر گونه های حیوانی، به دلیل مقاومت کمتر به آفلاتوکسین ها، متحمل می شود. تقریباً 70 درصد هزینه پرورش طیور، شامل هزینه تغذیه آن (که عمدتا از دانه های غلات تشکیل شده) می باشد و با توجه به اینکه بیش از 25 درصد غلات دنیا آلوده به مایکوتوکسین ها می باشند، تاثیر منفی مایکوتوکسین ها در این صنعت اهمیت بیشتری دارد. روند جاری در مطالعه مایکوتوکسین ها، وارد نمودن و تکثیر یک سویه بخصوص از مایکوتوکسین در مقادیر مختلف به داخل مواد خوراکی دام و طیور برای مدت زمان معین می باشد. سپس پارامترهای مورد مطالعه جمع آوری شده و همینطور بازخورد حساسیت طیور به آن گونه خاص از قارچ مطالعه می گردد. از مهمترین عوامل موثر در تولید آفلاتوکسین می توان درجه حرارت، میزان رطوبت، غلظت اکسیژن، نوع سوبسترا، pH ماده غذائی و اثرات متقابل میکروبی را نام برد. در این میان، میزان رطوبت، فاکتور مهمی بر رشد قارچ قلمداد می شود. برای استفاده از این تکنیک در ایران، استفاده از آفلاتوکسین وارداتی با خلوص 100 درصد به دلیل سمیت و قیمت بسیار بالا امکان پذیر نمی باشد؛ هدف این مطالعه، آن تثبیت مراحل مختلف تولید آفلاتوکسین در هماهنگی آن با آب، هوا و موقعیت جغرافیائی منطقه، به جهت انتخاب مناسب ترین سطح رطوبت نسبی برای دستیابی به حداکثر توان تولیدی این سم در شرایط آزمایشگاهی، می باشد. نتایج نشان داد که در شرایط دمائی 30 درجه سانتی گراد میزان تولید سم توسط قارچ آسپرژیلوس پاراسیتیکوس در تیمار اول با 80 درصد رطوبت، 295 ppm، در تیمار دوم با 85 درصد رطوبت، 319 ppm و در تیمار سوم با 90 درصد رطوبت، میزان سم تولیدی به 347ppm رسید. نتیجه گیری می شود که حداکثر میزان سم تولیدی در تیمار حاوی رطوبت 90 درصد رطوبت نسبی تولید می شود. این مطالعه می تواند اطلاعات پایه ای در زمینه ی رطوبت نسبی مناسب برای تولید آفلاتوکسین، جهت تولید سم مورد نیاز در تحقیقات