انسان متخلق انسانی است که کاری نیکو و زیبا (از نظر عقل یا شرع) را به نیت قرب الهی انجام می دهد. به تعبیر دیگر کارش هم حسن فعلی دارد و هم حسن فاعلی. عنصر حسن فاعلی یا نیت قرب الهی که از عنصر دیگر (=حسن فعلی) مهم تر است موجب معنویت (=توجه به باطن که در حقیقت همان خداست) می شود. از حسن فاعلی و معنویت می توانیم تعبیر به اخلاص کنیم. اخلاص امری مشکک و ذومراتب است. هر چه اخلاص فرد بیشتر باشد توجه به حق نیز (در همه امور فردی و خانوادگی و اجتماعی) بیشتر خواهد بود. حقیقت اخلاص گرچه امری پنهان است اما در گفتار و رفتار انسان خود را نشان می دهد. با مراجعه به زندگانی و سیره عملی شهید مدنی که یکی از تعلیم یافته گان مکتب اهل بیت علیهم السلام است و با توجه به ملاکاتی که از قرآن و روایات به دست می آید می توانیم درجات بالایی از اخلاص (یعنی اخلاق و معنویت) ایشان را نتیجه گیری کنیم.
