مریم بیات ورکشی

خشکسالی یکی از بلایای طبیعی است که خسار ت های فراوانی به انسان و اکوسیستم های طبیعی وارد می آورد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر خشکسالی هواشناسی بر کیفیت و کمیت منابع آب زیرزمینی است. برای این پژوهش داده های هواشناسی سه ایستگاه کمیجان، قهاوند و خنداب به منظور بررسی وقوع خشکسالی هواشناسی با استفاده از شاخص های بارش استاندارد شده (SPI)، درصد نرمال (PNI) و دهک ها (DI) بکار گرفته شدند. بررسی خشکسالی آب زیرزمینی نیز با اعمال داده های عمق آب زیرزمینی بر اساس شاخص منابع آب زیرزمینی (GRI) محاسبه گردید. بررسی نتایج همبستگی شاخص GRI با شاخص های SPI، PNI و DI نشان داد شاخص PNI در مقیاس زمانی یک ماهه و به صورت هم زمان دارای بیشترین همبستگی با شاخص GRI می باشد. نتایج همبستگی شاخص SPI در بازه های زمانی 1، 3، 6، 9، 12، 18، 24 و 48 ماهه با شاخص GRI نیز بیان گر آن بود که شاخص SPI در بازه زمانی 48 ماهه بیشترین ارتباط را با شاخص GRI دارد. مقایسه میانگین عمق آب زیرزمینی در سال های خشک و تر نیز بیانگر آن بود که وقوع خشکسالی منجر به افت ارتفاع آب زیرزمینی به مقدار 17/1 متر شده است. بررسی تاثیر خشکسالی با استفاده از شاخص SPI در بازه های زمانی 1، 3، 6، 9، 12، 18، 24 و 48 ماهه بر داده های کیفیت آب زیرزمینی نیز نشان دهنده بیشترین ارتباط بین شاخص SPI در بازه زمانی 24 ماهه بود. نتیجه آزمون معنی داری تفاوت آماری پارامتر های کمیت و کیفیت آب زیرزمینی نیز نشان دهنده معنادار بودن مقدار این آزمون در پارامتر های عمق آب زیرزمینی و پارامتر کیفی پتاسیم بود. نتایج آنالیز مکانی نشان داد تاثیر خشکسالی بر عمق و کیفیت آب زیرزمینی در مناطق شمالی آبخوان بیشتر از سایر مناطق بود. لذا با اعمال درست قوانین مربوط به برداشت، امکان بهبود وضعیت منابع آب زیرزمینی، هر چند در طولانی مدت، وجود خواهد داشت.