بر اساس برآوردهای WHO سالیانه یک چهارم محصولات تولید شده، تحت تأثیر سموم قارچی قرار می گیرند. علاوه بر محصولات کشاورزی، مایکوتوکسین ها بر تولیدات دامی نیز اثر مخرب دارند. واژه مایکوتوکسین از دو لغت یونانی mykes به معنای قارچ وtoxicum به معنای سم گرفته شده است . مایکوتوکسین ها یا سموم قارچی متابولیتهای ثانویه نسبتاً مقاومی هستند که از قارچهای رشته ای و در مسیر متابولیسم سلولهای قارچی تولید شوند. این ترکیبات به علت مقاومت حرارتی نسبتاً خوبی که دارند همواره به عنوان تهدیدی برای سلامتی انسان و حیوانات اهلی مطرح می باشند. این ترکیبات سمی طبیعی هستند توسط گونه های متعددی از قارچها تولید می شوندکه ساختمان شیمیایی متفاوت داشته و اغلب دارای وزن مولکولی پایین می باشند و در تعداد زیادی از محصولات کشاورزی و مواد غذایی در مناطق مختلف دنیا یافت می شوند. به طور کلی در طبیعت بیشتر غلات، دانه های روغنی، خشکبار و میوه های خشک مستعد آلودگیهای قارچی هستند. زیانهای اقتصادی حاصله عبارتند از کاهش تولید گوشت و تخم مرغ، کاهش باروری و افزایش ابتلا به عفونت که منتهی به افزایش مرگ و میر خواهد شد. علاوه بر این شیر، تخم و گوشت این حیوانات نیز می تواند حاوی باقیمانده سموم قارچی باشد. اولین مورد مسمومیت با مایکوتوکسین ها ارگوتیسم است که در قرون وسطا در اروپا گزارش شده است. مایکوتوکسیکولوژی در سال 1960 همزمان با ارائه گزارشی مبنی بر شیوع یک بیماری مرموز بین بوقلمونهای جنوب شرقی انگلستان گسترش پیدا کرد. این بیماری ناشناخته x بوقلمون نامیده شد و منجر به مرگ حدود صد هزار بوقلمون جوان و دهها هزار جوجه، اردک و قرقاول گردید.
