حذف برخی از مناطق در اولویت اکتشاف در مدل نهایی پتانسیل معدنی و یا معرفی برخی مناطق فاقد ارزش در روش های کلاسیک، مهمترین دلیلی است که توسعه روش های جدید را به منظور بهبود خروجی مدل های پتانسیل معدنی که در آنها نواحی اهداف اکتشاف معرفی شده انطباق بیشتری با کانی سازی های ناشناخته دارند را ایجاب می کند زیرا خطا در شناسایی نواحی امیدبخش موجب اتلاف زمان و هزینه اکتشاف شده، امید به موفقیت اکتشاف را کاهش داده و همچنین نواحی امیدبخش از دست رفته در این شرایط ممکن است تا مدت ها مورد بررسی مجدد قرار نگیرند. در این راستا در طرح حاضر مدل سازی پتانسیل معدنی بدون استفاده از موقعیت اندیس های شناخته شده (روش های داده محور کلاسیک) و همچنین بدون استفاده از قضاوت کارشناسی (روش های داده محور کلاسیک) از اهداف اصلی بوده و همچنین از خلاقیت های آن نیز محسوب می گردد. به منظور دسترسی به هدف از آنجا که تابع لجستیکی یک تابع توان دار بوده و از آن به منظور طبقه-بندی در موارد مختلف استفاده شده است، بنابراین این قابلیت را دارد که بتوان از آن در طبقه بندی نواحی امیدبخش اکتشافی استفاده نمود. در مطالعه حاضر ابتدا داده های اولیه جمع آوری شده سپس تحلیل های لازم بر روی آنها انجام می گیرد. در مرحله بعد نتایج کلیه تحلیل ها که باید کمی باشند با استفاده از تابع لجستیکی به فضای جدید انتقال می یابند که در این صورت کلیه آنها در واقع در یک فضا قرار داشته و دارای وزن نیز می باشند. درنهایت نقشه های وزن دار با استفاده از روابط ریاضی افزایشی (Additive) تلفیق می گردند تا مدل نهایی پتانسیل معدنی بهبود یافته تولید گردد. همچنین به منظور توسعه روش و اجرا و ارزیابی آن از داده های ورقه 100000/1 ورقه زمین شناسی چهارگنبد در استان کرمان استفاده خواهد شد.
