آلودگی آب و خاک به فلزات سنگین تهدیدی جدی برای محیط زیست و سلامت بشر است. یافتن روشی مؤثر برای پالایش این فلزات از آب اهمیت فراوانی دارد. جذب یک روش مهم برای تعیین تحرک، زیست فراهمی و سرنوشت نهایی فلزات سنگین در آب های آلوده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی و مقایسه کارایی جاذب طبیعی کود دامی و ورمی کمپوست دامی برای حذف فلز مس از محلول-های آبی در حضور آنیون و کاتیون ها و همچنین عدم حضور آن ها می باشد. تاثیر پارامترهای مختلف مانند pH محلول، وزن جاذب و زمان تماس بر شدت حذف مس مورد بررسی قرار گرفته است و ایزوترم های جذب تعیین گردید. آزمایش ها با دوبار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که جذب فلز مس توسط هر دو جاذب از مدل همدمای لانگمویر با میانگین 95/0 R2= پیروی می کند. و با مقایسه-ی دو جاذب نیز به این نتیجه می توان رسید که توانایی کود دامی در جذب فلزات نسبت به کود ورمی کمپوست بالاتر است. کاتیون-ها ظرفیت جذب مس را نسبت به آنیون ها و آب مقطر کاهش دادند. طوریکه حداکثر مقدار جذب توسط کود دامی در شرایط عدم حضور آنیون و کاتیون ها 16/34میلی گرم بر گرم به دست آمد.
