لند مرتبه سازی و پژوهش های مرتبط با این بنا ها بر تأثیرات گوناگون این عناصر مهم بصری در شهرها تأکید داشته، اما تأثیرات روانی این بناها و از جمله فشار روانی تحمیلی از سوی این بناها بر شهروندان، کم تر مورد توجه بوده است. در کنکاش حاضر فشار روانی تحمیلی از سوی ساختمان های بلندمرتبه مورد بررسی قرار گرفت، موضوعی که در صورت انجام مطالعات دقیق، می تواند بر مقررات بلندمرتبه سازی در معابر و ارتقاء سلامت روان شهروندان تأثیرگذار باشد. بدین منظور دو مطالعه صورت گرفت: در بخش اول تحقیق، فشار روانی تحمیلی از سوی برج شبیه سازی شده پاستور و تغییرات قواره آن، از طریق تصاویر چشم ماهی، با آستانه تحمل فشار روانی از سوی شهروندان (نتایج مطالعات پیشین) مقایسه تطبیقی شد. در بخش دوم تحقیق نیز، با شبیه سازی برج جهان نما در شهر همدان، فشار روانی ادراکی ناشی از ساختمان هایی با وزن های بصری 6، 7، 8 (آستانه تحمل فشار روانی در مطالعات گذشته)، 9 و 10 درصد و تأثیر درختان بر فشار روانی (از نظر شهروندان) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بخش اول گویای آن بود که درختان پوشاننده نمای برج مدل سازی شده پاستور در خیابان میرزاده عشقی، فشار روانی ناشی از برج را کاهش و در محدوده تحمل شهروندان قرار داده است، اما فشار روانی تحمیلی این برج (مدل سازی شده) از معبر پاستور زیاد و تهدیدی بر سلامت روان شهروندان است. نتایج بخش دوم نیز، نشان داد که ساختمان هایی با وزن های بصری 9 و 10 درصد با بیش ترین میزان فشار روانی و کم ترین میزان گشایش فضایی و خوشایندی همراه بوده، در حالی که ساختمانی با وزن بصری 7 درصد، با گشایش فضایی، خوشایندی و احتمال احیاگری بیشتری ادراک شده است. همچنین، با افزایش تعداد درختان مقابل ساختمان، فشار روانی کاهش یافته و میزان گشایش فضایی، خوشایندی، ترجیح پذیری و احتمال احیاگری منظره افزایش یافته است.
