سعیده قیاسوند

هدف: وابستگی به مرفین و عوارض آن به عنوان مشکل عمده بهداشتی جهان در نظر گرفته می شود، با این حال، تلاش برای غلبه بر این مشکل به دلیل شدت وابستگی به مواد مخدر با شکست مواجه شده است. هسته مرکزی آمیگدال (Central Amygdala, CeA) یکی از مهم ترین مناطق مؤثر بر اثرات پاداشی مرفین است. سیستم گابائرژیک موجود در این هسته؛ خصوصاً گیرنده های GABAB، نقش مهمی در تعدیل اثرات سرخوشی آور مورفین دارد. در این تحقیق اثرات تزریق داخل هسته ای باکلوفن (آگونیست گیرنده GABAB) و CGP35348 (آنتاگونیست گیرنده GABAB) در ناحیه CeA بر روی بیان حساسیت به مرفین به روش ترجیح مکان شرطی شده (Conditional Place Preference, CPP) مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ها: پنج روز پس از جراحی، به منظور تعیین دوزهای مؤثر و بی اثر مورفین، دوزهای مختلف مورفین (0.5، 1، 2، 2.5، 5، 7.5 و mg/kg10) به صورت زیر جلدی (S.C) تجویز شد. به منظور القاء حساسیت، دوز مؤثر مورفین (mg/kg 5/7) به مدت 3 روز، روزی یک بار تزریق شد؛ به دنبال 5 روز استراحت، در روز نهم، اعمال CPP با دوز بی اثر مورفین (mg/kg 5/2) آغاز شد. دوزهای 5/1، 6 و 12 µg/rat از باکلوفن و CGP35348، 10 دقیقه قبل از تست CPP درون CeA تزریق می شدند. یافته ها: هر دو آگونیست و آنتاگونیست به طور معنی داری سبب کاهش بیان حساسیت به مورفین در موش های ماده شدند. نتیجه گیری: گیرنده های GABAB موجود در CeA ممکن است در بیان ترجیح مکان شرطی شده رت‎های ماده حساس شده به مورفین دخالت داشته باشند. احتمال دارد بتوان از چنین گیرنده هایی به‎عنوان اهداف درمانی سوء مصرف مواد استفاده کرد.