به منظور بررسی تغییرات اجزای کربن آلی یک خاک جنگلی در اثر تبدیل به شالیزار و همچنین احیای مناطق جنگل زدایی شده به جنگل های دست کاشت، یک مطالعه در ایستگاه تحقیقاتی صنوبر انجام شد و نمونه های خاک از پنج کاربری مختلف شامل جنگل طبیعی، جنگل های دست کاشت و شالیزار مجاور آن ها و از اعماق (20-0، 40-20، 60-40، 80-60 و 100-80 سانتی متر) برداشت گردیدند. پوشش گیاهی مناطق احیا شده را جنگل دست کاشت صنوبر (Populus caspica ) ، جنگل دست کاشت توسکا (Alnus subcordata) و جنگل دست کاشت دارتالاب (Toxodium distichum) تشکیل می-داد، در حالی که جنگل طبیعی عمدتاً زیرپوشش توسکا (Alnus serrulata) قرار داشت. نتایج جزبندی موادآلی بر حسب دانسیته نشان داد که در هر پنج کاربری با افزایش دانسیته اجزا، وزن آن ها افزایش یافت. این وضعیت در کل خاک رخ و در تمام اندازه خاکدانه قابل مشاهده بود. با افزایش دانسیته اجزا درصد کربن آلی کاهش یافت. درصد کربن اجزا به صورت درصدی از کربن کل خاک در تمام اندازه خاکدانه ها در اجزای با دانسیته کوچکتر از 2 گرم برسانتی مترمکعب کمتر از اجزای با دانسیته بزرگتر از2 گرم بر سانتی مترمکعب بود و با افزایش عمق در تمام اندازه خاکدانه ها از درصد کربن در اجزای با دانسیته کوچکتر از 2 گرم برسانتی مترمکعب کاسته و به درصد کربن در اجزای با دانسیته بزرگتر از 2 گرم برسانتی-مترمکعب اضافه گردید. در تمام اندازه خاکدانه ها در اثر تغییر کاربری از جنگل طبیعی به شالیزار درصد کربن اجزا به صورت درصدی از کربن کل خاک در اجزای با دانسیته کوچکتر از 2 گرم بر سانتی متر مکعب کاهش و در اجزای با دانسیته بزرگتر از 2 گرم برسانتی متر مکعب افزایش یافت. حساس ترین و مقاوم ترین جزء به تغییر کاربری به ترتیب جزء با دانسیته کوچکتر از 6/1 گرم برسانتی مترمکعب (موادآلی ذره ایی آزاد و مواد آلی ذره ایی محبوس شده در خاکدانه ها) و جز با دانسیته بزرگتر از 2 گرم بر سانتی مترمکعب می باشد. احیای اراضی جنگل زدایی شده به وسیله جنگل های دست کاشت باعث گردید که اجزای کربن در جنگل دست کاشت صنوبر و توسکا به جنگل طبیعی نزدیک شود و تقریباً تمام شرایط حاکم بر جنگل طبیعی در جنگل دست کاشت صنوبر و توسکا دیده شد. ولی اجزای کربن در پوشش دارتالاب شبیه اراضی شالیزار بود.
