پژوهش حاضر درصدد بود با رویکردی کیفی به واکاوی مسائل و معضلاتِ ارتباط دانشجویان با اساتیدِ راهنما و مشاور در فرایند پایان‌نامه نویسی اقدام کند. با توجه به سلطه‌خیز بودن این رابطه، روش هرمنوتیک انتقادی برای تحلیل داده‌های پژوهش برگزیده شد. با رعایت کامل اصول اخلاقی و حرفه‌ای پژوهش کیفی، با 14 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری رشته فلسفه تعلیم و تربیت که حداقل یک‌ترم از تصویب پیشنهاده آن‌ها می‌گذشت، مصاحبه‌هایی انجام شد. درنهایت داده‌های پژوهش پیرامون سه مقولۀ دانشجو، استاد و فضای تعامل استاد و دانشجو تحلیل شد. با توجه به نارضایتی اکثر مصاحبه‌شوندگان از این فرایند، در پایان پیشنهاد شد ضمن تقویت بنیه پژوهشی و مهارتی دانشجویان قبل از درگیر شدن در این فرایند، حیطه اختیارات و وظایف هرکدام از طرفین این رابطه دقیق و شفاف‌تر تبیین شود تا ضمن جلوگیری از سردرگمی‌ها و انتظارات بی‌مورد، زمینه مطالبه‌گری قانونی برای طرفین نیز فراهم آید.
