آرش بابایی

سرخارگل (.Echinacea purpurea L)، یکی از پرفروش ترین گیاهان دارویی در بیشتر کشورهای توسعه یافته است که مواد موثره آن خاصیت ضد ویروسی و تقویت کنندگی سیستم دفاعی بدن دارند. دوره رشد طولانی مدت و محدودیت های محیطی، تولید دارو از گیاه سرخارگل را مشکل ساخته است. کشت ریشه های نابجا می تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای تولید متابولیت های ارزشمند ثانویه می باشد. در این پژوهش، در راستای بهینه کردن شرایط القای ریشه نابجا در سرخارگل، اثر غلظت های مختلف هورمون نفتالین استیک اسید ( mg l-1 3، 2/5، 2، 1/5، 1، 0/5) در محیط کشت MS بر روی ریزنمونه های برگ و ساقه بصورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار بررسی شد. بعد از چهار هفته، صفات درصد القای ریشه نابجا و متوسط تعداد ریشه های نابجا یادداشت شدند. نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد القای ریشه نابجا به طور معنی داری تحت تاثیر نوع ریزنمونه و غلظت های مختلف هورمون نفتالین استیک اسید می باشد. ریزنمونه برگ با 66/7% بیشترین ریشه نابجا و ریز نمونه ساقه با 31% کمترین میزان ریشه نابجا را ایجاد نمود. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین درصد القای ریشه نابجا (75%) و تعداد ریشه نابجا (8) به ترتیب در تیمار حاوی 2/5 و mg l-1 NAA 1 بدست آمده است.