تیرهای عمیق از اعضای پرکاربرد در سازههای بتن مسلح هستند. برای طراحی سازهای این اعضا از روش بست و بند در آییننامهها استفاده میشود. اساس این روش مبتنی بر ایدهآل سازی جریان نیرو با اعضای خرپا میباشد. این خرپا متشکل از بستها، بندها و نواحی گرهی میباشد. در این پژوهش، ظرفیت نواحی گرهی تشکیل شده در مدل بست و بند یک تیر عمیق بتنی با استفاده از روش خطوط مشخصه بدست میآید. امتیاز این روش بر روشهای عددی مثل روش اجزاء محدود آن است که نیاز به مشبندیهای پردردسر و مدلهای رفتاری پیچیده ندارد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که روش خطوط مشخصه که نتایج قابل قبولی در مسائل تعیین ظرفیت محیطهای زئوتکنیکی ارائه میدهد، میتواند ظرفیت گرهی موجود در یک سازهی بتنی را هم در حالت حد نهایی تخمین بزند و ظرفیت را مطمئنتر و سریعتر از سایر روشها در مدت زمانی اندک بدست آورد.
