در بسیاری از زلزلۀ های اخیر آسیب های گسترده ای به تونل های شهری و خارج شهری وارد آمده است. یکی از عوامل بسیار مخرب در این زلزلۀها، پدیدۀ روانگرایی خاک می باشد. روانگرایی باعث کاهش تنش مؤثر و درنتیجه کاهش مقاومت برشی می شود و این موضوع موجب ایجاد تغییر شکل های بزرگ در خاک و ساز مدفون در آن می گردد. روانگرایی موجب جوشش خاک، گسترش عرضی، فرونشست سازه و بالازدگی سازه مدفون می شود. در بسیاری از زلزلۀها بالازدگی به علت روانگرایی خاک اطراف سازه به عنوان یکی از عوامل مخرب بر تونل ها و ساز های مدفون گزارش شدۀ است. در این پژوهش رفتار تونل در زمین های مستعد روانگرایی مدل سازی شدۀ است. از تحلیل تفاضل محدود دوبعدی برای مدل سازی آزمایش سانتریفیوژ استفاده گردیده است. مدل رفتاری ماسۀ UBC برای مدل سازی رفتار ماسۀ مستعد روانگرایی در نظر گرفته شدۀ است. نتایج مدل سازی با اندازه گیری های صورت گرفته در آزمایش سانتریفیوژ مقایسه گردیده است و توانایی مدل برای ارزیابی پدیدۀ روانگرایی در اطراف تونل ها مورد ارزیابی قرار گرفته است.
