شناسایی و تقسیم سهم منابع آلاینده های مختلف، ابزاری مهم و حیاتی برای جلوگیری و کنترل مؤثر آلودگی بخش های مختلف محیط زیست است. در این زمینه روش هایی را که برای تعیین و تقسیم منابع آلاینده ها در محیط زیست استفاده می شوند به روش-های شناسایی منبع و تعیین سهم کمی منبع تقسیم می شوند. روش های شناسایی منبع دارای محدودیت هایی هستند، از جمله اینکه این روش ها قادر به پردازش داده های گم شده و زیر حد تشخیص که اغلب در داده های محیط زیستی مشاهده می شوند، نیستند و همچنین این روش ها نمی توانند سهم کمی از منابع طبیعی و انسانی آلاینده ها را تعیین کنند. این در حالی است که روش های حالت دوم قادر به شناسایی و تعیین سهم منابع آلاینده ها به صورت کمی هستند و در میان این روش ها، مدل های گیرنده بسیار قابل توجه هستند. به عبارتی از نظر تقسیم و تعیین سهم منبع، مدل های گیرنده رویکردهای محاسبات ریاضی هستند که می توانند سهم منابع را براساس خصوصیات شیمیایی و فیزیکی آلاینده ها در منابع و گیرنده ها شناسایی و تعیین کنند. بنابراین با توجه به اهمیت کاربردی مدل های گیرنده در تعیین سهم کمی منابع انتشار آلاینده های مختلف در محیط زیست، هدف از این مطالعه معرفی و مقایسه انواع مختلف مدل های گیرنده در تعیین منابع انتشار آلاینده های مختلف در محیط زیست و نیز اشاره به مطالعات اخیر انجام شده در این زمینه است. لذا با ارائه ی این مدل ها، پژوهش حاضر می تواند به عنوان راهنما و منبع مناسبی در جهت شناسایی و تعیین سهم کمی منابع آلاینده های مختلف در محیط زیست و در نتیجه فراهم کردن زمینه های مدیریت و اصلاح محیط زیست باشد.
