علیرضا ایلدرمی

فعالیت های انسانی مانند کشاورزی و توسعه شهری و همچنین ف رآیندهای مختلف زیستی و محیط زیستی، ساختار و الگوی سیمای سرزمین را شکل می دهند. هدف از این بررسی تاثیر تغییرات کاربری اراضی بر الگوی سیمای سرزمین شهرستان ملایر در طی بازه بیست ساله می باشد. لذا از تصاویر ماهواره ای لندست مربوط به سالهای 1997 ، 2007 و 2017 برای تولید نقشه های کاربری اراضی و از نرم افزار FRAGSTATS برای کمی کردن سنجه های سیمای سرزمین استفاده شد. سنجه ها شامل مساحت طبقه، میانگین اندازه پهرو، شکل سیمای سرزمین، شاخص بزرگترین پهر و، تعداد پهرو ها و پراکندگی می باشد. نتایج نشان داد که از سال 1997 تا 2017 مساحت کاربری مسکونی و منابع آب کاهش و مساحت کاربری کشاورزی و اراضی بایر افزایش یافته است. بطوری که کاربری مسکونی از مساحت 11 / 75373 هکتار به مساحت 04 / 14675 و منابع آب از مساحت 31 / 23918هکتار به مساحت 76 / 248 کاهش یافته است در واقع منابع آب این شهرستان در طی بیست سال 58 / 32 درص دکاهش یافته است و اراضی بایر ازمساحت 66 / 117150 در سال 1997 به مساحت 6 / 182089 در سال 2017 وکاربری کشاورزی از مساحت 13 / 30029 به مساحت 42 / 38388 افزایش یافته است. همچنین تعداد پهروها، شکل سیمای سرزمین و پراکندگی در کل سیمای سرزمین کاهش یافته است.