دستگاه قلبی تنفسی، نقش برجسته ای درسلامتی عمومی افراد سالم، بالابردن کیفیت زندگی بیماران و همچنین عملکرد ورزشکاران حرفه ای ایفا می کند. واندازه گیری آسان و ایمن آن از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. اندازه گیری تبادل گازهای تنفسی هنگام تست های استرس ورزشی، شیوۀ معتبر، کارآمد و غیرتهاجمی برای مطالعه کارآیی فیزیولوژیک دستگاه قلبی تنفسی و درک فرایند سوخت و ساز عضلات اسکلتی فعال بدن هنگام کارسنجی است. با توجه به مشکلاتی که در اندازه گیری گازهای تنفسی در هنگام آزمونهای بیشینه ورزشی وجود دارد، استفاده از روشهای ساده و ایمن که از اعتبار خوبی هم در برآورد میزان آمادگی قلبی تنفسی افراد، برخوردار باشند، مناسب به نظر می رسد. در تحقیق حاضر ما بر آن هستیم تا با استفاده از معادلات آلومتریک، بتوانیم توان هوازی افراد را با استفاده از یک فرمول ریاضی ساده مورد ارزیابی قرار دهیم. برای این منظور ما تعداد 40 پسر جوان 25-18 ساله سالم را که داوطلب شرکت در این پژوهش هستند را انتخاب و سپس متغیرهای آنتروپومتریکی(قد، وزن، درصد چربی بدن و BMI) و فیزیولوژی (ضربان قلب و فشارخون و درک فشار کار)آنها مورد اندازه گیری قرار می گیرد. پس از اطمینان از سلامتی آزمودنی ها ، متغیرهای VO2 ، VCO2 ، VO2max و بهره تنفسی با استفاده از آزمون درمانده ساز تعدیل شده بروس و سنجش مستقیم گازهای تنفسی توسط دستگاه گازآنالایزر گنشورن ، مورد ارزیابی قرارمی گیرد. پس از جمع آوری متغیرهای آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی آزمودنی ها ، با استفاده از آزمون آماری آنالیز رگرسیون چند متغیره و نیز نمودار توافقی بلاند آلتمن، ارتباط بین Vo2max بدست آمده از دو روش استاندارد(سنجش مستقیم) و برآوردی(معادلات آلومتریک منتخب)، مورد ارزیابی قرار می گیردو سپس با استفاده از نتایج بدست آمده ، معادلات آلومتری ویژه افراد ایرانی با مختصات برخورداری ازاعتبار بیشترطراحی و ارایه می شود.
