اکبر سازوار

مقدمه: یافتن و پیدا کردن روش مناسب برای سنجش توان هوازی افراد و جایگزین کردن این روش بجای آزمونهای ورزشی بیشینه متداول و رایج سنجش توان هوازی می تواند در بسیاری از موارد مفید باشد. سنجش ظرفیت عملکردی دستگاه قلبی تنفسی همواره چه در افراد عادی و چه در ورزشکاران حرفه ای از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. چرا که دستگاه قلبی تنفسی از عوامل تعیین کننده سلامتی افراد بوده و افراد جهت حفظ و نگهداری سلامتی خود، باید این دستگاه را سالم نگهدارند. بر این اساس در پژوهش حاضر ، ما بر آن هستیم تا معادلات آلومتریک ویژه مردان ایرانی طراحی کنیم تا به کمک آنها بتوانیم توان هوازی افراد را بدون نیاز به اجرای آزمون ورزشی بیشینه و با دقت بالایی مورد ارزیابی قرار دهیم. مواد و روشها: پژوهش حاضر جزو مطالعات تجربی و از نوع همبستگی می باشد. تعداد 44 مرد با دامنه سنی 25-18 سال و میانگین سنی (73/1±5/20 ) ، وزن( 84/10 ±6/71) و قد(3/6±176) بصورت داوطلبانه انتخاب شدن تا در این پژوهش شرکت نمایند. پس از اندازه گیری مشخصات آنترپومتریکی آزمودنیها ، با استفاده از روش مستقیم سنجش گازهای تنفسی، vo2max آزمودنیها اندازه گیری شد تا بوسیله آنالیزرگرسیون در طراحی معادلات آلومتری مورد استفاده قرار گیرد. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که بین معادلات طراحی شده آلومتری ( vo2max=1.04×Weight0.03 , vo2max= -0.55×BSA1.84 , vo2max=0.83×LBM0.05) و روش سنجش مستقیم گازهای تنفسی ارتباط نسبتا خوبی وجود دارد(SEE=0.31-0.32R=0.67-0.70,) و ما با اطمینان بالایی از این معادلات می توانیم، جهت سنجش توان هوازی افراد استفاده نماییم. نتیجه گیری: با توجه به اینکه سنجش توان هوازی افراد از اهمیت خاصی برخوردار می باشد و ما در این مطالعه توانستیم توان هوازی آزمودنیها را با استفاده از معادلات آلومتریک طراحی شده ویژه مردان ایرانی با اعتبار نسبتا خوبی مورد ارزیابی قراردهیم و سنجش توان هوازی افراد بدون نیاز به اجرای آزمون ورزشی بیشینه می تواند در بسیاری از مواقع مفید باشد لذا ، توصیه می شود که از معادلات طراحی شده آلومتری ویژه مردان ایرانی، جهت سنجش vo2max استفاده شود.