منیزیم و آلیاژهای منیزیم به عنوان مواد زیست تخریب پذیر در صنایع پزشکی به ویژه برای ساخت ایمپلنت های ارتوپدی دارای کاربرد بسیار زیادی هستند، اما سرعت خوردگی بسیار بالای آنها منجر به محدود کردن استفاده از منیزیم و آلیاژهای آن گردیده است. روشهای مختلفی جهت بهبود مقاومت به خوردگی پیشنهاد شده اند همانند پوشش دهی سطح با پوشش نانوساختار هیدروکسی آپاتیت – آلومینا به دلیل زیست سازگار بودن، چسبندگی خوب با زیرلایه و خنثی بودن آن، که در ابزارآلات پزشکی به خصوص در استنت های منیزیمی تخریب پذیر و ایمپلنت ها به کار برده می شود. در این پژوهش پوشش نانو ساختار هیدروکسی آپاتیت – آلومینا- نقره با استفاده از فرایند رسوب دهی الکتروشیمیایی بر روی سط آلیاژ منیزیم AZ31 اعمال شده، سپس رفتار فازی، ساختاری و مورفولوژی و ماهیت شیمیایی پوشش به ترتیب توسط آنالیزهای EDAX , FESEM , GIXRD و آزمون های الکتروشیمیایی همانند طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون پتانسیودینامیک مورد ارزیابی قرار گرفتند. آنالیز GIXRD نشان داد که ماده به صورت کاملا کریستالی سنتز شده است و دارای ساختارهای هگزاگونال و کوراندوم در پیک های اصلی می باشد. آزمون های خوردگی طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون پتانسیودینامیک نشان دادند که اعمال هر دو پوشش نانوساختار هیدروکسی آپاتیت – آلومینا بر روی آلیاژ منیزیم AZ31 منجر به بهبود رفتار خوردگی آن شده است.
