به منظور طراحی قاب های خمشی دارای میانقاب طبق پیوست ششم استاندارد 2800 می توان با کاهش ضریب رفتار قاب به مقدار 3 و مدل سازی میانقاب ها با روش دستک معادل، کفایت اعضای سازه ای را کنترل نمود. در پژوهش حاضر، پنج قاب خمشی بتن مسلح، مشتمل بر یک قاب خالی و چهار قاب میان پر با چیدمان های مختلف میانقاب طبق ضوابط پیوست ششم استاندارد 2800 تحلیل و طراحی شده و متعاقباً عملکرد لرزه ای اعضای آنها به روش تحلیل استاتیکی غیرخطی (روش ضرایب) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که هرچند با اضافه شدن پانل های بنایی به سازه های مورد بررسی، سختی و مقاومت آن افزایش یافته و عملکرد تیرها بهبود می یابد؛ اما ستون های تحتانی، سطح عملکرد ایمنی جانی را رد نموده و بعضاً در سطح عملکرد آستانه فروریزش قرار می گیرند. لذا تعیین ضریب رفتار واحد 3 برای تمام قاب های میان پر با چیدمان های مختلف میانقاب در طبقات، صحیح به نظر نمی رسد.
