در طراحی قابهای ساختمانی در برخی موارد به دلیل ملاحظات معماری، طراح ناچار به قطع عنصر باربر جانبی (دیوار برشی یا مهاربندی) در یک طبقه خاص و انتقال آن به قاب مجاور و در نتیجه ایجاد ناپیوستگی و نامنظمی در مسیر انتقال بار سازه می شود. این نوع ناپیوستگی در اجزاء قائم در اکثر آیین نامه های معتبر از جمله استاندارد 2800 با عنوان نامنظمی خارج از صفحه شناخته می شود. در این قبیل موارد، دیافراگم افقی واقع در مرز ناپیوستگی وظیفه انتقال برش بخش فوقانی عنصر باربر جانبی به بخش تحتانی را بر عهده دارد. هدف از این پژوهش عبارت است از بررسی رفتار غیرخطی این نوع دیافراگم ها در قاب های مهاربندی فولادی همگرای ناپیوسته، میزان آسیب پذیری آنها، مقدار ضریب اضافه مقاومت کل سازه و همچنین جابه جایی نسبی دینامیکی این قبیل سازه ها. در این راستا با استفاده از تحلیل های استاتیکی غیرخطی، تحت اثر الگوی بار جانبی مثلثی وارون و دینامیکی تاریخچه زمانی، تحت اثر شتاب نگاشت های مقیاس شده، اهداف مذکور با در نظر گرفتن رفتار غیرارتجاعی دیافراگم در دو قاب مهاربندی همگرای فولادی سه و شش طبقه در دو حالت منظم و نامنظم (با جابه جایی خارج از صفحه مهاربندی در طبقه همکف) توسط نرم افزار المان محدود ABAQUS بررسی شده است. نتایج بدست آمده بیانگر این مطلب است که در قاب های مهاربندی کوتاه و میان مرتبه مورد بررسی در این تحقیق ، دیافراگم واقع در حد فاصل زنجیره مهاربندی ناپیوسته با حداقل ضخامت تعیین شده توسط آیین نامه مبحث نهم که برابر پنج سانتی متر می باشد، توانایی انتقال نیروی جانبی اجزاء قائم را نداشته و دچار گسیختگی می شود. همچنین ملاحظه گردید که جابه جایی نسبی میان طبقه ای حاصل از تحلیل دینامیکی غیرخطی سازه-های مورد بررسی بیش از مقادیر محاسبه شده طبق روابط آیین نامه می باشد.
