واحدهای تولید پراکنده دارای ظرفیت تولیدی ازچندکیلووات تا ده مگاوات هستند که جهت تولید انرژی الکتریکی در نقاط نزدیک به مصرف کنندگان به کار می روند از انواع آنها می توان به سلول های خورشیدی، پیل های سوختی، میکروتوربین ها، نیروگاههای بادی و همچنین جایگاه های شارژ خودروی الکتریکی با قابلیت تحویل توان به شبکه، به عنوان نوع خاصی از تولیدات پراکنده اشاره کرد. خودروهای الکتریکی با توجه به شرایط بهره برداری می توانند به عنوان مصرف کننده و یا تولیدکننده انرژی الکتریکی محسوب گردند. این امر موجب می گردد، جایگاه های شارژ با دیگر تولیدات پراکنده تفاوت هایی داشته باشد. چنان چه این واحدها به شبکه متصل شوند، اثرات مختلفی روی شبکه از جمله کاهش تلفات شبکه، بهبود پروفیل ولتاژ و افزایش قابلیت اطمینان شبکه خواهند داشت. عدم جایابی مناسب واحدهای تولید پراکنده در شبکه باعث افزایش تلفات و بالا رفتن هزینههای تولید وانتقال انرژی می شود بنابراین در این پایان نامه جایابی همزمان واحدهای تولید توان بادی و جایگاه های شارژ خودروی الکتریکی با قابلیت تحویل توان به شبکه مورد مطالعه قرار می گیرد. روش پیشنهادی برای جایابی آنها به صورت مسأله بهینه سازی چند هدفه می باشد که اهداف در آن بیشینه کردن سود به دست آمده از نصب این واحدهای تولید انرژی الکتریکی برای مدیر سیستم توزیع ومالک واحد تولید بادی می باشد. به منظور تعیین مکان و ظرفیت بهینه ی واحد تولید بادی و جایگاه شارژ خودروی الکتریکی، مدل سازی آنها و همچنین عدم قطعیت هایی نظیر مدل بار و قیمت بازار برق ضروری می باشد. از این رو، در این تحقیق ابتدا به مدلسازی این واحدها پرداخته می شود، سپس محل نصب و ظرفیت آنها چنان تعیین می شود که بیشترین کاهش تلفات شبکه با در نظر گرفتن قیود مساله به وجود آید. در این پروژه از روش الگوریتم ژنتیک چند هدفه در بهینه سازی مسأله و همچنین از روش شبیه سازی مونت کارلو برای مدلسازی عدم قطعیت ها استفاده شده است. پس از استخراج فلوچارت این روش در جایابی همزمان واحدهای تولید بادی و جایگاه های شارژ خودروی الکتریکی، برنامه های کامپیوتری توسط نرم افزار متلب تهیه شده و این برنامه روی شبکه نه باسه پیاده سازی و اجرا شده است.