گرچه علوم تربیتی یک علم مســتقل است، اما این قلمرو علمی همواره از مفاهیم، روشها، یافتهها و رویکردهای دیگر قلمروهای دانش مانند فلســفه، روانشناسی، جامعهشناسی و تاریخ بهرهمند شده است، دیسیپلینهایی که آنها را بهعنوان مبانی تعلیم و تربیت میشناسیم. مطالعه حاضر با هدف سنجش و مقایسه سطح دانش دانشجویان رشته علوم تربیتی درباره مبانی تعلیم و تربیت با اســتفاده از یک طرح زمینهیابی عرضی ـ مقطعی و با مشارکت 281 دانشــجوی شاغل به تحصیل در سالهای اول تا چهارم دوره کارشناسی رشته علوم تربیتی اجرا شــده است. شرکتکنندگان در پژوهش از طریق یک آزمون چهارگزینهای 96 سؤالی )12 پرسش برای هر یک از مبانی هشتگانه تربیت( با میانگین نمره روایی محتوایی 72/06 و پایایی 0/77 مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که سطح عملکرد دانشجویان هم در کل آزمون و هم در هریک از مبانی هشــتگانه تربیت از حد میانگین )نمره 10( پایینتر است. باالترین نمرات کسب شده به ترتیب به مبانی اقتصادی، روانشناختی، جامعهشناختی و تاریخی و پایینترین آنها به ترتیب به مبانی فناورانه، فلســفی، زیستشناختی و هنری تعلق داشت. همچنین، نتایج نشان داد که به تناســب افزایش سنوات تحصیل، میانگین نمرات دانشجویان از مبانی تعلیم و تربیت به طور معناداری افزایش پیدا میکند. در مجموع، براساس نتایج این پژوهش توصیه میشود که گسترش درک دانشجویان رشته علوم تربیتی از مفهوم تربیت بهعنوان یک رشته علمی و مبانی هشتگانه تعلیم و تربیت در کانون توجه برنامهریزان درسی رشته علوم تربیتی قرار گیرد.
