علوم اعصاب یکی از مبانی و منابع ارزشمند اطلاعاتی برای نظریه و عمل تربیتی است که در دهه های اخیر موجی از بینش های نوین درباره مکانیزم های عصبی زیربنای یادگیری و رشد عرضه نموده است. نظریه پردازان و برنامه ریزان تربیتی می توانند با اتکای به مبانی و اصول عصب شناختی یادگیری به توصیف و تبیین جامعتری از ماهیت پدیده های تربیتی دست یابند و متعاقب آن سیاست ها و برنامه های مدارس را بهبود بخشند. کتاب حاضر با مروری جامع بر پیشینه نظری و تجربی مرتبط با مطالعات عصب- تربیت به توصیف و تحلیل این مبانی و اصول و کاربردهای تربیتی مبتنی بر آنها برای برنامه درسی و تدریس می پردازد. اگر چه مجموعه این اصول و رهنمودها ممکن است همه دلالتها و کاربردهای تربیتی پژوهش علوم اعصاب را در برنگیرد، اما بخش گسترده ای از دانش قابل اعتبار و قابل اعتماد عرضه می کند که با اطمینان می تواند در عرصه سیاستگذاری و عمل بکار گرفته شود.
