ارزشیابی برنامه درسی به عنوان بخش جدایی ناپذیر هرگونه برنامه ریزی تربیتی عبارت است از فرایند گردآوری، توصیف و تحلیل نظام مند اطلاعات به منظور داوری ارزشی درباره میزان موفقیت و پیشرفت برنامه درسی در تمامی ابعاد و مراحل آن به هدف تسهیل تصمیم گیری و بهبود اقدامات آینده. این تعریف از ارزشیابی برنامه درسی به طور آشکار دربردارنده دو مفهوم مهم و مرتبط به هم است. مفهوم نخست آن به ابعاد و حدود ارزشیابی اشاره دارد و بیانگر آن است که ارزشیابی برنامه درسی محدود به ارزشیابی پایانی اقدامات انجام شده نیست، بلکه در این فرایند هم رخدادهایی اهمیت دارند که فرصت یادگیری آنها به صورت آشکار برای دانش آموزان و معلمان فراهم می شود، هم رخدادهایی که فرصت یادگیری آنها برای دانش آموزان و معلمان بهصورت ضمنی ایجاد می شود، و همینطور رخدادهایی که فرصت یادگیری آنها به طور قصد شده یا ناآگاهانه از دانش آموزان و معلمان سلب می شود. به عبارت دیگر نه تنها برنامه درسی صریح (آشکار)، بلکه برنامه درسی ضمنی (پنهان) و همینطور برنامه درسی مغفول (پوچ) نیز باید مورد ارزشیابی قرار گیرند. مفهوم دوم منعکس شده در تعریف بالا به کارکردهای ارزشیابی اشاره دارد و بیانگر آن است که هرگونه داوری درباره موفقیت یا مطلوبیت برنامه درسی و هرگونه تصمیم گیری برای برنامه ریزی آینده باید مبتنی بر نتایج ارزشیابی صورت گیرد.
