علیرضا شایگان فر

این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل با سه فاکتور در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. فاکتور اول شامل غلظت پوترسین مورد استفاده برای پرایمینگ (در سه سطح صفر، 1/0 و 2/0 میلی مولار)، فاکتور دوم شامل مدت زمان پرایمینگ (در دو سطح 8 و 16 ساعت) و فاکتور سوم شامل شدت تنش خشکی (در دو سطح صفر و 6- بار) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلیکول باعث کاهش درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، شاخص قدرت گیاهچه، طول ریشه چه و طول ساقه چه در مقایسه با شاهد گردید. از سوی دیگر، پرایمینگ بذر با پوترسین اثرات نامطلوب تنش خشکی را کاهش داد. در شرایط بدون تنش، پرایمینگ بذر با غلظت 1/0 میلی مولار پوترسین به مدت 16 ساعت در مقایسه با شاهد (غلظت صفر پوترسین به مدت 8 ساعت) به افزایش درصد جوانه زنی (8/108 درصد)، سرعت جوانه زنی (3/158 درصد)، شاخص قدرت طولی گیاهچه (7/137 درصد)، طول ریشه چه (3/72 درصد) و طول ساقه چه (62 درصد) منجر شد. همچنین، در شرایط تنش خشکی، تیمار 1/0 میلی مولار پوترسین به مدت 16 ساعت به افزایش درصد جوانه زنی (3/99 درصد)، سرعت جوانه زنی (100 درصد)، شاخص قدرت طولی گیاهچه (385 درصد)، طول ریشه چه (5/109 درصد) و طول ساقه چه (135 درصد) در مقایسه با شاهد منجر گردید. با این حال، کاربرد غلظت بالای پوترسین به مدت طولانی اثر بازدارنده بر جوانه زنی بذور داشت. با توجه به نتایج به دست آمده، کاربرد پرایمینگ پوترسین با غلظت 1/0 میلی مولار برای بهبود جوانه زنی بذور لاله واژگون، به-ویژه در شرایط تنش کم آبی توصیه می شود.