بررسی تغییرات مکانی و زمانی بارش از جنبه های مختلف منابع آب، کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست دارای اهمیت زیادی است. یکی از روش های منطقه ای کردن بارش، استفاده از درون یابی بر پایه روش های معین و زمین آمار می باشد. در این پژوهش جهت منطقه ای نمودن بارش فصلی استان همدان ، روش های کریجینگ ساده و معمولی، فاصله معکوس، چندجمله ای موضعی و توابع پایه شعاعی، با 26 مدل مختلف با استفاده از آمار بارندگی 20 ایستگاه هواشناسی و باران سنجی مورد ارزیابی قرار گرفتند. به-منظور ارزیابی روش های درون یابی، از روش اعتبارسنجی متقابل و معیارهای ارزیابی میانگین خطای مطلق، ریشه میانگین مربع خطا و انحراف استاندارد عمومی استفاده گردید. نتایج نشان داد، روش توابع پایه شعاعی با مدل نواری کم ضخامت برای فصل پائیز، روش فاصله معکوس برای فصل زمستان و بهار و روش توابع پایه شعاعی با مدل نواری کاملا مرتب شده برای فصل تابستان، مناسب ترین روش ها برای منطقه ای کردن بارش فصلی استان همدان می باشند.
