مدیریت یکپارچه حوضه های آبریز، تضمین کننده استفاده بهینه از منابع آب می باشد. تغییر ویژگی های حوضه های آبریز طبیعی مانند درصد نفوذناپذیری و ضریب زبری موجب تغییر هیدروگراف رواناب خروجی حوضه های شهری شده است. مدل ها میتوانند با شبیه سازی و ارزیابی سناریوهای مختلف بدون نیاز به آزمون و خطا به سیاست گذاران در طراحی راهکارهای بهتر مدیریت رواناب شهری کمک نمایند. هدف از تحقیق حاضر، شبیه سازی رواناب ناشی از بارش در زیرحوضه خضر شهر همدان با استفاده از مدل مدیریت رواناب سطحی (SWMM) است. برای این منظور، ثبت مقادیر دبی رواناب خروجی در طی هفت رخداد بارش انجام گرفت. آنالیز حساسیت پارامترهای ورودی مدل نشان داد، مقادیر درصد ناحیه نفوذناپذیر، عرض معادل، ضریب زبری مانینگ ناحیه نفوذناپذیر و شیب بیشترین تأثیر را بر روی حجم و دبی اوج رواناب دارند. نتایج صحت سنجی مدل در تخمین دبی اوج و حجم جریان با استفاده از ضریب نش- ساتکلیف (95/0-69/0)، جذر میانگین مربع خطا (29/0-14/0) و درصد بایاس (8/18-6/13-) بر روی سه رخداد بارش نشان داد، مدل تهیه شده در برآورد حجم و دبی اوج رواناب زیرحوضه خضر شهر همدان عملکرد مناسبی دارد. در نهایت دو سناریو بر اساس درصد توسعه مناطق نفوذناپذیر و شدت بارش برای سال 1420 تعریف و اجرا شد. نتایج نشان داد، افزایش رواناب و بار آلودگی حاصل از آن قابل ملاحظه بوده، و لزوم پیش بینی و مدیریت آن برای کاهش خسارات احتمالی در آینده ضروری است.
