از جمله موثر ترین راهکارهایی که برای مدیریت میزان کربن پیشنهاد می شود، افزایش میزان تجمع کربن به شیوه ترسیب کربن است. این تحقیق به بررسی کربن آلی و ترسیب کربن در عمق سطحی (10-0 سانتی متری) و زیرسطحی (20-10 سانتی متری)، درکاربری های پارک جنگلی، کشاورزی و مرتع در دشت اشترنیان شهرستان بروجرد پرداخته است. نمونه برداری خاک و کلوخه، از کل منطقه در 45 نقطه از دو عمق مورد نظر و به صورت تصادفی انجام شد. برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک ها اندازه گیری شد. دراثر تغییرکاربری اراضی مرتعی و پارک جنگلی به کشاورزی تغییراتی در بافت خاک ایجاد شده، و کلاس غالب خاک از رسی لومی به بافت سبک-تر شنی رسی لومی تغییر یافت. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین کربن آلی با ترسیب کربن (769/0r2=) و با وزن مخصوص ظاهری514/0r2= ) همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد. نتایج مقایسه میانگین دانکن ترسیب کربن نشان داد که بین کاربری ها در دو عمق سطحی و زیر سطحی تفاوت معنی دار است. اما تفاوت معنی داری بین میزان ترسیب کربن با دانه بندی خاک بدست نیامد. ترسیب کربن در عمق سطحی، بیش تر از عمق زیرسطحی بود. بیشترین ترسیب کربن در عمق سطحی در مرتع و در عمق زیرسطحی در کاربری کشاورزی محاسبه شد.
