آتش سوزی در مراتع آثار مخربی را در سیمای سرزمین، عملکرد و خدمات اکوسیستم های مرتعی بر جای می گذارد. یکی از مهم ترین اقدامات برای کاهش آسیب-های ناشی از آتش سوزی، پیش بینی و پیشگیری از وقوع آتش سوزی است که مبتنی بر تعیین محدوده خطر یا مناطق مستعد و بالقوه برای آتش سوزی می باشد. هدف از این تحقیق شناسایی و تعیین مناطق حساس به آتش سوزی در مراتع قشلاق محمدقلی شهرستان اراک استان مرکزی می باشد. پس از بررسی عوامل مختلف، مهم ترین متغیرهای مؤثر در آتش سوزی (شیب، جهت دامنه، ارتفاع، پوشش گیاهی) شناسایی و سپس به پهنه بندی خطر آتش سوزی با استفاده از دو مدل ماشین بردار پشتیبان و جنگل تصادفی پرداخته شد. نتایج نشان داد متغیرهای پوشش گیاهی و جهت تأثیر بیشتری نسبت به سایر متغیرها در آتش سوزی داشتند. با توجه به نتایج حاصل از اجرای مدل ها، مدل ماشین بردار پشتیبان با ضریب کارایی 86/0 و خطای 05/3 در مرحله آزمون، مدل دقیق تری در این مطالعه می باشد. همچنین نتایج به دست آمده نشان داد که ازلحاظ خطر آتش سوزی، 11 درصد مراتع موردمطالعه در طبقه خیلی کم، 16 درصد در طبقه کم، 35 درصد در طبقه خطر متوسط، 17 درصد در طبقه خطر زیاد و 21 درصد در طبقه خطر خیلی زیاد قرارگرفته است. نتایج مدل و تطابق میدانی نقشه پهنه بندی، با سایتهای آتش-سوزی و نقاط مستعد آتش نشان داد که با استفاده از روشهای پهنه بندی می توان به میزان قابل توجهی وقوع آتش سوزی را پیش بینی و جهت پیشگیری از وقوع آن، اقدامات لازم را انجام داد.
