پتاسیم با تأثیر بر تنظیم اسمزی سلول ها و حفظ آماس سلولی نقش مهمی در بهبود تحمل گیاهان در شرایط تنش شوری دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تغذیه برگی کود سولفات پتاسیم (0، 5/1 درصد) بر برخی ویژگی های مورفومتری و فیزیولوژیکی انگور بیدانه سفید تحت تنش شوری کلریدسدیم (0، 25، 50 و 100 میلی مولار) بود که به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه انجام شد. چهار هفته پس از شروع تنش، شوری موجب کاهش ارتفاع بوته، تعداد برگ، سطح برگ و رشد مجدد بوته ها شد ولی مصرف سولفات پتاسیم باعث تعدیل اثرات منفی شوری بر این شاخص های مورفومتری شد. با افزایش شوری، میزان نشت یونی تا شوری 100 میلی مولار بدون تیمار سولفات پتاسیم به بیش ترین مقدار خود (2/64 درصد) رسید. درحالی که تیمار سولفات پتاسیم 5/1 درصد باعث کاهش میزان نشت یونی برگ در بوته های تیمار شده با سولفات پتاسیم 5/1 درصد در مقایسه با بوته های تیمار نشده با این کود شد. برخلاف قند نامحلول، محتوای قند محلول و پرولین برگ به عنوان دو تنظیم کننده اسمزی در پاسخ به شوری و کاربرد سولفات پتاسیم روند افزایشی نشان داده و در شوری100 میلی-مولار و سولفات پتاسیم 5/1 درصد به بیشترین مقدار رسید. همچنین کاربرد برگی سولفات پتاسیم با افزایش غلظت پتاسیم و به دنبال آن تعدیل نسبتNa+ /K+ سلولی منجر به افزایش غلظت عناصر نیتروژن، پتاسیم، منیزیم و کلسیم در مقایسه با بوته های تیمار نشده با این کود شد. در مجموع تیمار سولفات پتاسیم با تاثیر بر روابط آبی، جذب عناصر غذایی و تنظیم اسمزی، منجر به بهبود تحمل بوته های انگور تحت تنش شوری شد.
