از آنجا که فرسایش بادی یکی از مهم ترین مشکلات مدیریت منابع طبیعی در جنوب دشت ورامین می باشد، از این رو برای کنترل خطر فرسایش بادی در این منطقه سناریوهای مدیریت پوشش گیاهی تدوین شده است. برای این منظور در منطقه مورد مطالعه با استفاده از مدل اریفر 1 شدت خطر فرسایش بادی مورد ارزیابی قرار گرفته است. اجرای سناریوهای مدیریت پوشش گیاهی سبب ایجاد تغییر در تیپ و تراکم پوشش گیاهی در منطقه می گردد. به این ترتیب تغییر در دو لایه اطلاعاتی از عوامل موثر در تعیین شدت خطر فرسایش بادی با استفاده از مدل اریفر 1 در محیط ArcGIS شبیه سازی شده و سپس برای هر یک از سناریوهای مدیریت پوشش گیاهی خطر فرسایش بادی پیش بینی شده است. جهت ارزیابی نتایج اجرای سناریوهای مدیریت پوشش گیاهی و معرفی سناریوهای برتر مدیریتی، ملاک های اقتصادی و فیزیکی انتخاب گردیده و برای بررسی ملاک اقتصادی، نشانگرهای درآمد ناخالص و هزینه استقرار و همچنین برای بررسی ملاک فیزیکی، نشانگر جمع حاصل ضرب های مساحت کلاس های خطر فرسایش بادی در امتیاز کلاس خطر نظیر آن در نظر گرفته شدند. با استفاده از روش دلفی برای استخراج نظرهای کارشناسی، وزن هر یک از نشانگرهای مورد بررسی تعیین شده سپس با استاندارد نمودن نتایج و روش تصمیم گیری چند معیاره سناریوهای برتر معرفی شده اند. در نهایت تاثیر تغییر وزن نشانگرها روی نتایج حاصله نیز بررسی گردیده است. به منظور تعیین میزان ثبات نتایج در برابر تغییرات وزن نشانگرها از آنالیز حساسیت استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که برای کنترل شدت فرسایش بادی در جنوب دشت ورامین، سناریوهای 16، 13، 7 و 8 به ترتیب از اولویت زیادتری برخوردار هستند.
