طوفان های گرد و غبار یکی از مهمترین چالش های محیط زیستی، مخصوصأ در منطقه غرب آسیا به شمار می روند. این پدیده به شدت کشورهای منطقه از جمله ایران، عراق، سوریه، کویت و سایر کشورهای حوضه خلیج فارس را تحت تأثیر اثرات زیانبار زیست محیطی خود قرار داده است. طوفان گرد و غبار، محصول مستقیم توسعه ی ناپایدار در منطقه است که تا حدود زیادی به جنگهای سه دهه ی اخیر و مداخلات نادرست انسانی در اکوسیستمهای منطقه مربوط می شود. با توجه به پیچیدگی و ابعاد بسیار گسترده این پدیده لزوم انجام مطالعات و بررسی های همه جانبه کاملاً محسوس است، بنابراین گزارش حاضر را می توان تلاشی جهت بررسی تغییرات سطح پوشش گیاهی متأثر از برخی خصوصیات محیطی و فعالیت های انسانی در منطقه منشأ ریزگردهای غرب ایران دانست. جهت نیل به این اهداف دو طوفان گرد و غبار در بازه زمانی 2002 تا 2009 در منطقه غرب کشور مورد بررسی قرار گرفتند و داده های حاصل از آنها با استفاده از مدل NOAA HYSPLIT تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج نشان داد که کمبود آب و شرایط بهره برداری نامناسب موجب ترویج زمین های بایر و شور در منطقه گردیده است. نقشه های کاربری اراضی عراق نیز شواهدی محکم بر کاهش شدید پوشش گیاهی در مناطق جنگی به شمار می روند، بنابراین با بالا رفتن میزان شوری خاک و فرسایش بادی در منطقه، وقوع طوفانهای گرد و غبار افزایش می یابد؛ به طوری که افزایش شوری خاک باعث از بین رفتن پوشش انبوهی از گیاهان و سرانجام افزایش بیش از پیش خطر فرسایش بادی می-شود. بنابراین طی سال هایی که کشور عراق دوره هایی از جنگ و تحریم را متحمل بوده است، پوشش گیاهی تا حد زیادی مورد تخریب و نابودی قرار گرفته است.
