داود اخضری

مصرف کودهای زیستی سبب جلوگیری از حرکت فلزات سنگین در خاک می گردند. این پژوهش در قالب یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در گلخانه دانشگاه ملایر انجام شد. گلدان ه ا حاوی مخلوطی از خاک و مقادیر مختلف ( 0 و 60 درصد وزنی) از کود ورمی کمپوست بودند. گیاهان در معرض 4 و 8 میلی مول بر کیلوگرم) در مخلوط خاک هر گلدان قرار گرفتند. براساس ، سه غلظت نیترات کادمیوم ( 0 کاهش (P<0/ نتایج بدست آمده با افزایش غلظت کادمیوم طول ریشه و ارتفاع ساقه به شکل معن یداری ( 05 یافت. اثر یون کادمیوم و کود ورمی کمپوست بر صفت نسبت ریشه به ساقه در سطح پنج درصد معن یدار مشاهده ش د. بیشترین Cd1V 0 و در تیمار 1 / بوده است. بالاترین مقدار عددی نسبت ریشه به ساقه برابر 69 دیده شد. عامل انتقال Cd3V و کمترین آن ها در تیمار 1 Cd1V مقدار عددی ظرفیت بقا و پروتئین کل در تیمار 2 بهطور معنی داری با بهکارگیری کود ورمی کمپوست کاهش یافت. بالاترین فاکتور تمرکز غلظت یون (TF) در (V1Cd در عدم حضور ورمی کمپوست و میزان چهار میلی مول یون کادمیو م ( 2 (RCF) کادمیوم در ریشه تمام گیاهان مورد مطالعه در درجات (TI) مقایسه با شرایط اعمالی دیگر بهدست آمد. به طورکلی، شاخص تحمل پایین غلظت یون کادمیوم بهطور قابل توجهی بالاتر بود. همچنین مقایسه عملکرد سه گیاه مطالعه شده نشان نسبت به دو گونه دیگر ظرفیت بقا، شاخص تحمل، عامل انتقال، محتوای پروتئین و MR داد که گونه شاخص های رشد بالاتری در حضور یون کادمیوم و کود بدست آورد.