عیسی سلگی

مواجهه همزمان نانوذرات می­ تواند آسیب ­های جدی به جانداران آبزی از جمله ماهی­ ها به دنبال داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سمی رویارویی همزمان با نانوذرات دی­اکسید سیلیس و اکسید روی بر تغییرات بافت آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) بود. در این مطالعه، ۳۰۰ قطعه ماهی کپور معمولی با میانگین وزن 1±۸ گرم در مواجهه با غلظت ­های مختلف نانوذرات اکسید روی، دی اکسید سیلیس و ترکیب این نانوذرات قرار گرفتند و پس از۲۸ روز نمونه ­برداری به­ منظور بررسی آسیب ­های بافت­ شناسی آبشش انجام شد. در این مطالعه دستگاه ­هایی مانندXRD ،FTIR و SEM مورد استفاده قرار گرفتند. مطالعه حاضر نشان داد که در معرض قرارگیری ماهی کپور معمولی با نانوذرات باعث آسیب‌های بافتی مختلفی شامل تلانژیکتازی مویرگی، هایپرپلاژی، افزایش ترشح موکوس، چماقی­ شدن رأس لاملای ثانویه و فیوژن بوده است. همچنین مواجهه همزمان با دو نانو ذره مورد بررسی اثرات مخرب بیشتری نسبت به حالت انفرادی این نانوذرات دارد که می ­توان نتیجه گرفت حضور نانوذرات دی­اکسید سیلیس باعث افزایش سمیت نانوذرات روی می­ شود. به‌علاوه، نانو ذرات مختلف در محیط ­های مختلف اثرات متفاوتی از خود نشان می‌دهند. بنابراین لازم است که همزمان با افزایش بکارگیری نانو مواد مختلف در کاربردهای گوناگون، مطالعات دقیق و جامع­تری پیرامون تأثیرات این مواد بر موجودات زنده انجام شود.