امروزه در پی استفاده بی رویه از منابع طبیعی و عدم توجه به مباحث محیط زیستی و عدم رعایت الگوهای صحیح پیشرفت در قالب مفهوم توسعه پایدار، محیط زیست اطراف به شدت مورد صدمه واقع شده است. متاسفانه قطع بی رویه درختان، بیابان زایی و آلودگیهای ناشی از اعمال و فعالیتهای انسان باعث از بین رفتن پوشش گیاهی شده است. جنگل_ ها و ایجاد پوشش گیاهی و کاشت درختان در حفاظت از خاک نقش اساسی دارند و از طرف دیگر هجوم ماسه های روان ،کاهش حاصلخیزی خاک و افزایش حساسیت اراضی به فرسایش، نشست زمین و بطور کلی پدیده بیابان زایی، تخریب پوشش گیاهی را در پی داشته است. لذاحفاظت از پوشش گیاهی و جلوگیری از بیابان زایی با یکدیگر ارتباط تام دارند. تحقیق حاضر سعی دارد با روش توصیفی از طریق مطالعه اسناد و مقررات ملی و بین المللی به بررسی حقوقی در این زمینه بپردازد. و اینکه کشورها چه تعهداتی در زمینه حفاظت از خاک و جلوگیری از بیابان زایی بر دوش دارند و چه راهکارهای برای جلوگیری و کاهش این امر از لحاظ حقوقی متصور است
