خاک های شهری به عنوان یک جزء مهم از اکوسیستم های شهری، دریافت کنندگان آلاینده های مختلف به خصوص فلزات سمی هستند بنابراین خاک های شهری اغلب به عنوان شاخص کیفیت محیط زیست شهری گزارش شده است. پذیرفتاری مغناطیسی ( Magnetic Susceptibility ) به عنوان روشی سریع، غیر مخرب و ارزان قیمت به طور فزاینده ای به عنوان روشی مکمل برای ارزیابی آلودگی فلزات سنگین در خاک استفاده می شود. مواد مغناطیسی موجود در خاک شهری و یا خاک های کنار جاده ای شهری به عنوان محیط های جاذب خوبی برای فلزات سنگین مانند کبالت، کروم، کادمیوم، سرب، روی و نیکل می باشند. معمولا، اکسیدهای آهن یا هیدروکسیدهایی مانند مگنتیت، هماتیت و گوتیت موجود در خاک از طریق فرآیندهای طبیعی یا انسانی سرچشمه می گیرند. نتایج به دست آمده از مطالعات مختلف نشان می دهند که همبستگی مثبت بین محتوای مواد مغناطیسی و غلظت فلزات سنگین وجود دارد. روش های شیمیایی مرسوم برای اندازه گیری و تعیین فلزات سنگین روش هایی پیچیده و هزینه بر هستند اما پذیرفتاری مغناطیسی روشی سریع و ارزان برای ارزیابی فلزات سنگین در خاک است.