زمینه و هدف: مصرف ماهی مسیر مهمی از در معرض قرار گرفتن انسان با فلزات سنگین است. به منظور ارزیابی خطر بهداشتی بالقوه در ارتباط با این آلاینده ها ناشی از مصرف ماهی، نمونه های کپور ماهی از تالاب زریوار جمع آوری شد. مواد و روش ها: طیف سنجی جذب اتمی برای تعیین حضور فلزات در نمونه های ماهی انجام شد. فلزات کادمیوم و سرب با استفاده از روش کوره گرافیتی شناسایی شده و فلز روی به روش شعله تشخیص داده شد. در این پژوهش به منظور برآورد جذب روزانه و شاخص های خطر فلزات سنگین در نمونه های بافت عضله ماهی ، طبق روش آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا برای مصرف ماهی عمل شد. همچنین مسائل اخلاقی در طول جمع آوری داده ها و در کل مطالعه در نظر گرفته شد. (FDA و WHO، FAO، MAFF) یافته ها: غلظت فلزات سنگین در بافت عضله کمتر از غلظت مجاز استانداردهای بین المللی بود. خطرپذیری غیرسرطانی برای همه فلزات کمتر از یک بود. مقادیر کادمیوم، سرب و روی برای خطرپذیری غیرسرطان زا به ترتیب 0 بود. / 0 بود، همچنین شاخص خطر 084 / 0/008 و 039 ،0/036 نتیجه گیری: از نتایج این تحقیق برمی آید که غلظت فلزات در این گونه از نقطه نظر مسمومیت، برای مصرف انسان قابل قبول است. شاخص خطر در ماهی کپور معمولی کمتر از یک بود. بنابراین مصرف ماهی کپور معمولی غیرمحتمل است که سبب بروز عوارض سوء بهداشتی برای مصرف کنندگان شود.
