عیسی سلگی

در این تحقیق، غلظت کادمیوم، سرب، مس، منگنز و کبالت در عضله کپور معمولی (Cyprinus carpio) (تعداد 39 قطعه، میانگین وزنی 28/476 گرم و میانگین طول کل51/37 سانتی­متر) در خرداد 1395 از جنوب دریاچه خزر جمع آوری و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. تعیین غلظت فلزات سنگین در بافت­ عضله با استفاده از دستگاه جذب اتمی به روش کوره گرافیتی انجام شد. غلظت فلزات موجود در بافت عضله برای کادمیوم: 10/0-56/1، سرب:10/0-23/1، مس: 88/0-23/8، منگنز: 34/0-05/1 و کبالت: 56/0-43/1 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن تَر متغیر بود. نتایج نشان داد که غلظت کادمیوم، سرب، مس، منگنز و کبالت در عضله کپور معمولی پایین­تر از محدوده پیشنهادی WHO بود. خطر سلامت انسان از طریق مصرف رژیم غذایی ماهی به وسیله پتانسیل خطر (THQ) ارزیابی شد. مقادیر THQ پنج فلز (کادمیوم، سرب، مس، منگنز و کبالت) برای کپور معمولی پایین­تر از 1 بود. غلظت فلزات در بخش­های خوراکی ماهی برای استفاده انسان مطابق با جذب موقت هفتگی قابل تحمل (PTWI) و جذب موقت روزانه قابل تحمل (PTDI) مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه، غلظت­های کادمیوم، سرب، مس، منگنز و کبالت در عضله کپور معمولی پایین­تر از حداکثر حد مجاز WHO بود.