زمینه: یکی از اکوسیستم های ساحلی که به شدت تحت تأثیر فعالیت های صنعتی و شهری قرار دارد، منطقه ویژه اقتصادی پارس در استان بوشهر است؛ بنابراین در این مطالعه به پایش وضعیت سلامت سواحل بین جزر و مدی این اکوسیستم در فصول مختلف با استفاده از شاخص های کیفیت آب، شاخص تریکس و غلظت فلزات سنگین (سرب، مس، روی و آهن) پرداخته شد. مواد و روش ها: جهت بررسی شاخص های مورد نظر 16 ایستگاه در طول سواحل منطقه انتخاب و در هر ایستگاه 3 نمونه برداشت شد. سپس پارامترهای مورد نیاز هر شاخص به کمک روش استاندارد اندازه گیری شدند. یافته ها: بررسی تغییرات شاخص کیفیت آب در فصول مختلف نشان داد، کمترین مقدار این شاخص در فصل زمستان به میزان 89/27 (وضعیت بد) و بعد از آن به ترتیب تابستان پاییز و بهار به میزان (63/30، 42/31 و 77/31) در وضعیت نسبتاً بد قرار دارند. نتایج شاخص تریکس نشان داد، وضعیت کلی کیفیت آب سواحل در طبقه الیگوتروف قرار دارند و در بین فصول مختلف بیشترین و کمترین میزان این شاخص به ترتیب به میزان 53/3 و 93/1 در فصل زمستان و پاییز بدست آمد. همچنین توالی میانگین غلظت کلی فلزات سنگین در نمونه های آب به ترتیب به صورت Zn>Fe>Cu>Pb اندازه گیری شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های موجود می توان بیان کرد غلظت بالای فلزات سنگین و کیفیت پایین آب سواحل در فصل زمستان ناشی از آب شویی آلاینده های حاصل از فعالیت های صنعتی، شهری و کشاورزی و انتقال آلاینده ها به وسیله جریانات سطحی به سواحل منطقه است.
