گونه هایی که میتوان بهعنوان شاخص زیستی انتخاب کرد شامل پرندگان، پستانداران زمینی، دوزیستان، ماهی، پرندگان، پستانداران دریایی و خزندگان میباشند. پرندگانی نظیرگنجشک، بهدلیل قدرت زیاد و دامنه بردباری وسیع و تنوع رژیم غذایی، از نظر تعداد بر سایر گروه های جانوری برتری یافته و به همین دلیل در سرتاسر دنیا پراکنش یافته اند. پرندگان با داشتن خصوصیاتی چون توانایی زندگی در محیط های مختلف، امکان استفاده از مواد غذایی گوناگون و امکان مشاهده آسان آنها، از شاخص های مناسب محیطی در محیط های شهری به شمار میروند. هدف از این پژوهش استفاده از پرندگان به عنوان شاخص زیستی برای سنجش آلودگی محیطزیست می باشد. پرندگان به دلیل امکان تماس با آب و غذای آلوده، عادات تغذیه ای ویژه و شناخته شده بودن بیولوژی آنها، شاخص زیستی مناسبی برای آلاینده های محیط میباشند. در این میان گنجشک خانگی به دلیل نزدیکی به سکونتگاه-های انسانی و حضور آن در مزارع کوچک در روستاها تا شهر های بزرگ شاخص های خوبی هستند. از این رو بررسی فلزات سنگین در موجودات زنده از اهمیت بسزایی برخوردار است. فلزات سنگین با توجه به منابع تولید متعدد و پایداری در محیط به عنوان بحران مهم محیطزیستی تلقی میشوند. سنجش فلزات سنگین در پرندگان میتواند تصویر بهتری از خطرات متوجه انسان را نسبت به اندازه گیری آنها در محیطزیست فیزیکی، گیاهان و یا بی مهرگان نشان دهد. فلزات سنگین دارای خاصیت تجمع و بزرگنمایی زیستی در زنجیره مواد غذایی اند تجزیه وتحلیل آلاینده های محیطزیستی در موجودات زنده نتایج معتبرتری نسبت به تجزیه وتحلیل در محیط های غیرزنده به دست میدهد. از دلایل احنمالی بالا بودن میزان غلظت فلزات سنگین در مناطق شهری میتوان ترافیک جاده ای، فعالیت های صنعتی، فعالیت های انسانی و توسعه و استقرار صنایع را نام برد. دانستن مقادیر آلاینده ها در پرندگان و موجودات زنده ارزشمند است.
