عیسی سلگی

چالش آلودگی هوای کلانشهر تهران نیاز به انجام مطالعات بنیادین داشته و ما در این تحقیق سعی کردیم ابعاد جدیدی از ویژگی های فیزیکی و شیمیایی بنیادی ائروسل ها شهر تهران ارائه دهیم. جهت سهولت در دسترسی به آزمایشگاه های تخصصی، ایستگاه دائمی جهت نمونه برداری یکساله در ارتفاع 13 متری از سطح زمین در محوطه سازمان انرژی اتمی انتخاب شد. فرایند جمع آوری ائروسل ها جهت ارزیابی غلظت و تغییرات فصلی آن ها، اندازه گیری اکتیویته کل و غلظت رادیونوکلیدهای ‎7Be، ‎210Po، ‎210Bi و ‎210Pb توسط نمونه بردار حجم بالا به مدت 1 تا 24 ساعت و متوسط جریان m3/min‎ 7/1 روی فیلترهای فایبرگلاس انجام شد. همچنین برای تعیین توزیع قطر آئرودینامیکی ائروسل ها و اکتیویته آن ها از نمونه بردار آبشاری (ایمپکتور اندرسن) با جریان L/min 3/28 و به مدت 6 ساعت تا 21 روز استفاده شد. بعد از نمونه برداری، جهت تعیین غلظت اکتیویته کل و توزیع آن؛ نمونه ها برای شمارش توسط شمارنده ی سنتیلاسیون مایع و Low level counter آماده سازی شد. جهت تعیین غلظت رادیونوکلیدهای ‎210Pb و ‎7Be از سیستم گاما اسپکترومتر و برای تعیین مقدار ‎210Po و ‎210Bi از سیستم اسپکترومتر هسته ای استفاده شد. نتایج نشان داد،‎ ‎میانگین غلظت ائروسل ها در فصل بهار ‎µg/m3‎ 9/11±6/118 و فصل تابستان ‎µg/m3‎ 3/32±61/174 بود که 56 واحد بیشتر از میانگین فصل بهار و 26 واحد کمتر از فصل پاییز طی دوره بررسی است. میانگین غلظت کل ائروسل ها در نمونه های برداشت شده در فصل زمستان ‎µg/m3‎ 14/47±15/197 بود که دارای افت 3 واحدی نسبت به میانگین فصل پاییز بوده است. میانگین سالیانه غلظت آلفای ائروسل ها طی دوره بررسی برای منطقه در حدود mBq/m3‎ 22/17±41/95 و برای ذرات بتای در حدود mBq/m3‎ 28/40±29/240 اندازه گیری شد. میانگین غلظت برای رادیونوکلید ‎7Be در بهمن ماه با mBq/m3‎ 32/0±02/4 به عنوان کمترین مقدار میانگین ماهیانه و در شهریورماه با mBq/m3‎ 16/0±43/9 به عنوان بیشترین مقدار میانگین ماهیانه اندازه گیری شد. البته به دلیل وقوع پدیده های وارونگی دمایی در زمستان و پایداری طولانی مدت شرایط جوی، این مقدار تا mBq/m3‎ 2/0 نیز رسید. میانگین کل دوره برای این رادیونوکلید mBq/m3‎ 99/1±52/6 محاسبه شد. ‎ ‎بر اساس نتایج به دست آمده، بیشترین مقد