امروزه در ممالک و جوامع صنعتی دنیا یکی از مسائل بهداشتی ونگرانی های محیط زیستی فلزات سنگین هستند که از میان آنها کادمیوم، سرب، نیکل، آرسنیک، جیوه و مس برای انسان و حیوان از اهمیت بهداشتی بیشتری برخوردارند. ایراد اصلی فلزات سنگین آن است که در بدن متابولیزه نمی گردند، در واقع آن ها پس از ورود به بدن از بدن دفع نشده و در بافت ها انباشته می شوند. همین امر موجب بروز بیماری ها و عوارض گوناگو نی در بدن می گردد. از طرفی در ارتباط با آلودگی مواد غذایی با منشا گیاهی به فلزات سنگین به ویژه کشمش و انگور پژوهش ها در کشور محدود است و پژوهش های موجود بیشتر در باره آبزیان، سبزیجات و آب می باشد. از این رو هدف از اجرای این طرح تعیین میزان فلزات سنگین در کشمش تولیدی بوده تا بدینوسیله سالم یا ناسالم بودن کشمش های تولیدی تعیین و تصمیم گیریهای لازم در این باره اتخاذ گردد. با توجه به اینکه 55 کارخانه تولید و بسته بندی کشمش در سطح شهرستان ملایر فعال می باشد ویکی از قطب های تولید کشمش و انگور است برای انجام این طرح از هر کارخانه یک نمونه 500گرمی برداشت و سپس نمونه ها را به محل آزمایشگاه مرکزی دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست منتقل و پس از انتقال به آزمایشگاه، اقدامات لازم در جهت آماده سازی، هضم و استخراج فلزات سنگین و اندازه گیری آنها بر طبق استاندارد انجمن مواد و آزمون آمریکا و سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران انجام خواهد شد.
