توسعه هر کشوری وابسته به منابع طبیعی آن بوده و نقشی که درختان و جنگل ها در جلوگیری روند بیابانی شدن اراضی طبیعی آن دارند بسیار مهم است. تخریب منابع طبیعی منجر به هدررفت و فرسایش خاک می شود لذا حفظ و احیاء پوشش گیاهی این عرصه ها عامل بازدارنده مهمی در هدررفت منابع خاک و آب بوده و کاشت درختان چندمنظوره می تواند در احیاء اراضی جنگلی تخریب شده و همچنین حفاظت آب و خاک مفید واقع گردد. ذخیره-گاه جنگلی فندق لو یکی از رویشگاه های طبیعی فندق در ایران با مساحتی در حدود 4698 هکتار در شمال غرب کشور و در منتهی الیه رشته کوه های البرز در شمال شرق اردبیل واقع شده است. پوشش غالب درختی منطقه فندق خوراکی (Corylus avellana L.) بوده که با گونه هایی نظیر راش، افرای کرب، ممرز، بلوط اوری که اکثرا به فرم رویشی شاخه زاد هستند همراه است. براساس یافته های تحقیق ساختار توده در جنگل فندق لو ناهمسال بوده و گونه فندق با 56/57 درصد بیشترین تراکم را در بین گونه ها به خود اختصاص داده است. ضریب همبستگی بین قطر و ارتفاع گونه فندق 69% بوده و در آن درجه کیفی یک نسبت به درجه های دو و سه دارای بیشترین فراوانی است (54%). رویش قطری، ارتفاعی و درصد زنده مانی نهال های فندق به ترتیب 22/0 سانتی متر، 16/0 متر و 75/88 درصد بوده و از نظر شادابی درجه کیفی دو دارای بیشترین فراوانی است (64%). قوه نامیه بذرهای فندق نیز از قدرت جوانه زنی بالایی برخوردار بودند (82%). توجه به این گونه چندمنظوره می تواند در احیاء و توسعه جنگل های مخروبه حایز اهمیت باشد.
