یکی از مهمترین جنبه های ساختاری یک توده جنگلی الگوی پراکنش مکانی درختان می باشد که در توصیف اکوسیستم های جنگلی و مدیریت پایدار آن نقش مهمی ایفا می نماید. این تحقیق نیز با هدف بررسی الگوی پراکنش مکانی درختان در دو دامنه شمالی و جنوبی جنگل های زاگرس در منطقه حفاظت شده سفید کوه خرم آباد و با استفاده از تابع K رایپلی و با روش Mapping انجام گرفت که در این روش مختصات کلیه درختان و درختچه های موجود در قطعه نمونه بصورت عملیات میدانی برداشت شد. به منظور جمع آوری داده ها چهار قطعه نمونه در دو دامنه شمالی و جنوبی بصورت تصادفی و مربعی شکل به وسعت یک هکتار تعیین شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از عملیات آماربرداری در دو دامنه مذکور از نرم افزار R استفاده گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که پراکنش مکانی کلیه درختان موجود در قطعه نمونه ها بصورت کپه ای بود. این نتیجه نشان می دهد که درمنطقه جهت دامنه در الگوی پراکنش درختان این منطقه تاثیری ندارد. اما در تراکم پوشش و تنوع گونه ای بین دو جهت دامنه اختلاف وجود دارد و دامنه های شمالی متراکم تر و تنوع گونه ای بیشتری داشتند. همچنین از کنش های متقابل گونه های موجود می توان به این نتایج رسید که نیازهای اکولوژیکی و وابستگی های بعضی از گونه ها به هم دیگر و همچمین نوع بذر درختان می تواند عواملی باشد که در پراکنش درختان و استقرار آنها تاثیر داشته باشد.
