امروزه توسعه گردشگری به یکی از ابزارهای مهم در توسعه و رشد مناطق روستایی تبدیل شده است. در این مطالعه تلاش شده است که به بررسی اثرات اقتصادی_ اجتماعی و زیست-محیطی ورود گردشگران به منطقه جنگلی کهمان پرداخته شود. در این مطالعه از روش های ترکیبی کمی (پرسش نامه) و کیفی (مشاهده، مصاحبه و مطالعه اکتشافی) استفاده شده است. داده های این تحقیق با استفاده از پرسشنامه که بر اساس روش Clawson تهیه گردید و میزان حجم نمونه ای با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 239 نفر از تعداد خانوار روستاهای اطراف منطقه تفریحی کهمان جمع آوری شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار صورت گرفته است و برای بررسی فرضیه-های پژوهشی از آزمون t تک نمونه ای وt غیر جفتی استفاده شد. یافته های تحقیق به این صورت بوده که بین ورود گردشگر و میزان درآمد خانوارها، میزان رفاه خانوار ها، میزان تخریب جنگل و آسیب های زیست محیطی رابطه وجود دارد. میانگین کل مربوط به ارزیابی افراد از سوالات مربوط به متغیر میزان درآمد خانوارها 24/3، متغیر میزان رفاه 18/3، و برای متغیر میزان تخریب جنگل 4/3 است. یافته ها حاکی از آن است که، وجود برنامه ریزی نظام مند و مشارکت دادن روستاییان کهمان در بخش گردشگری می تواند اثرات اقتصادی- اجتماعی و زیست محیطی مثبتی را در پی داشته باشد. در حیطه اقتصادی باعث ایجاد مشاغل جدید، کاهش بیکاری و افزایش درآمد؛ علاوه بر این در حیطه زیست محیطی باعث بالارفتن انتظارات و آگاهی روستائیان در ارتباط با حفاظت زیست محیطی(گونه های گیاهی و جانوری) منطقه شده است.