بازگشت عناصر غذایی از طریق لاشبرگ، از مهم ترین مسیرهای چرخۀ عناصر غذایی و حفظ حاصلخیزی خاک در اکوسیستم های جنگلی است. پویایی عناصر غذایی و تجزیۀ لاشبرگ در جنگل، بر قابلیت در دسترس بودن عناصر غذایی خاک تأثیر زیادی دارد. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی پویایی عناصر غذایی و تجزیۀ لاشبرگ بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) با استفاده از روش کیسه لاشبرگ به مدت 360 روز در جنگل های منطقه چهارزبر کرمانشاه انجام گرفت. در این بررسی، کیسه لاشبرگ ها (با ابعاد 20×30 سانتی متر و روزنۀ 2 میلی متر) با پنج تکرار و در فواصل زمانی 60، 120، 180، 240 و 360 روز جمع آوری شد و اندازه گیری نرخ تجزیه و ترکیبات شیمیایی لاشبرگ ها مانند نیتروژن، کربن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و لیگنین انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که در سال اول تجزیه، 99/45 درصد مادۀ آلی لاشبرگ از دست رفت و نرخ ثابت تجزیه، 402/0 درصد در روز به دست آمد و مشخص شد که حد نهایی تجزیۀ آن 34/68 درصد است. پویایی عناصر غذایی بررسی شده از الگوهای عمومی پیروی کرد و مقادیر آنها در لاشبرگ تحت بررسی به صورت (27/0 ± 55/2 میلی گرم در گرم) K< (15/0 ± 73/2 میلی گرم در گرم) Mg< (36/0 ± 76/11 میلی گرم در گرم) P< (93/0 ± 16/25 میلی گرم در گرم) N< (37/0 ± 58/48 میلی گرم در گرم) Ca ثبت شد. براساس نتایج مشخص شد که آزادسازی نیتروژن تا 180 روز روند منفی داشت و پس از آن تا پایان دوره مثبت بود. براساس نتایج رگرسیون گام به گام، متغیرهای نسبت C/P و نیتروژن در مدل وارد شدند و توانستند 8/85 درصد نرخ تجزیۀ لاشبرگ را پیش بینی کنند. در کل نتایج تحقیق نشان داد که بلوط ایرانی خاصیت اصلاح کنندگی متوسط نیتروژن خاک را دارد و برای تولید هوموس چندان قابلیتی ندارد.
