جنگلهای واقع در رشتهکوه زاگرس، وسیعترین منطقه جنگلی کشور با بیش از پنج میلیون هکتار وسعت، دارای کارکرد حفاظت آب و خاک بوده و یکی از مهمترین خدمات این اکوسیستم، ممانعت از فرسایش خاک است. متاسفانه امروزه این اکوسیستمهای جنگلی در مواجهه با روند فزاینده دخل و تصرفهای بیرویه ناشی از نیازهای روزافزون بهرهبرداران، با تغییرات مهمی از نظر کمی و کیفی مواجه شدهاند. به نظر میرسد آگاهی از خدمات اکوسیستمهای جنگلی تا حد زیادی از تخریب و نابودی آنها جلوگیری میکند و تصمیمگیریها را به سمت مدیریت بهینه کاربری اراضی سوق خواهد داد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پوشش جنگلی در نگهداشت خاک به عنوان یک خدمت اکوسیستمی در مقایسه با سایر انواع کاربری اراضی در سطح استان لرستان و شناسایی نواحی با عرضه بالای این خدمت اکوسیستمی انجام شده است. مدلسازی خدمت اکوسیستمی نگهداشت خاک با استفاده از بسته نرمافزاریInVEST 3.0 و روابط مربوطه انجام گرفت. یافتههای پژوهش نشان داد که با افزایش میزان فاکتورهای فرسایندگی باران و گرادیان طول شیب به سمت جنوب استان، حداکثر پتانسیل هدررفت خاک در بخش جنوبی استان مشاهده شد. از طرف دیگر همپوشانی مکانی پوشش جنگلی با این مناطق بر نقش پوشش جنگلی در حفظ خاک در مناطق مستعد هدررفت خاک تاکید داشت. براساس یافتههای پژوهش پوشش جنگلی در مقایسه با سایر طبقات کاربری اراضی بیشترین میزان نگهداشت خاک را بهخود اختصاص داده است.
