ران یکی از مهم ترین مناطق رشد و پراکنش گونه های پسته وحشی می باشد. بذور این گونه ها رکود فیزیولوژیکی عمیقی داشته که درصد جوانه زنی را کاهش می دهد. در این تحقیق تأثیر پیش تیمار خسیاندن بذر (priming) با نانولوله های کربنی و مقایسه آن با تیمار های رایج بر صفات جوانه زنی دو گونه پسته وحشی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور بذور هرگونه به صورت جداگانه به مدت چهار ساعت در محلول های با غلظت 0، 10، 25، 50، 75 و 100 میلی گرم در لیتر از نانولوله های کربنی خیسانده شدند. از سوی دیگر قسمتی دیگر از بذور با تیمار های رایج اسید (65% و به مدت های 5 و 10 دقیقه) و سرما (چهار درجه سانتی گراد به مدت یک ماه) تیماربندی شدند و آزمایش های جوانه زنی روی آن ها انجام گرفت. مطابق با نتایج، نانولوله های کربنی صفات جوانه زنی هر دو گونه را تحت تأثیر قرارداد، به طوری که Khinjuk Pistacia در غلظت 75 میلی گرم در لیتر و P.atlantica در غلظت 10 میلی گرم در لیتر بیشترین جوانه زنی را در مقایسه با سایر تیمار ها داشتند. در گونه P.atlantica کمترین میزان جوانه زنی در تیمار های اسید (5%) و شاهد (%67/16) مشاهده شد. در تیمار سرمادهی (33/18) جوانه زنی بیشتر از تیمار های شاهد و اسید اما کمتر از تیمار های نانولوله کربنی بود. در گونه P. Khinjuk نیز کمترین جوانه زنی به تیمار اسید (67/11) تعلق داشت. سرعت و درصد جوانه زنی هر دو گونه در غلظت 100 میلی گرم در لیتر کمتر از غلظت های 10 و 75 میلی گرم در لیتر بود؛ بنابراین با دیدگاه اقتصادی استفاده از غلظت 10 میلی گرم بر لیتر این نانو مواد توصیه می شود.